Για διατήρηση της ποιότητας και αποφυγή τάγγισης θα πρέπει το ελαιόλαδο να αποθηκεύεται στις κατάλληλες συνθήκες. Το ελαιόλαδο, κατά τη διάρκεια της αποθήκευσής  του, αντιδρά με το οξυγόνο που βρίσκεται στον υπερκείμενο χώρο της φιάλης αποθήκευσης  προς παραγωγή υπεροξειδίων με τελικό αποτέλεσμα την οξείδωσή του (τάγγιση).

Έτσι οι καταναλωτές θα πρέπει να φροντίζουν:

• Να αποθηκεύεται σε σκιερό μέρος για να προστατεύεται από το φως και την υψηλή θερμοκρασία.
• Το δοχείο εμφιάλωσης να διατηρείται πάντα κλειστό για να προστατεύεται από την παρουσία οξυγόνου.
• Να αποφεύγεται η παρατεταμένη αποθήκευση (χρόνος ζωής έως και 18 μήνες).
• Για καθημερινή χρήση, συστήνεται η αποθήκευση σε σκουρόχρωμα, κατά προτίμηση γυάλινα, δοχεία μικρής περιεκτικότητας.
• Για χρήση στη μαγειρική θα πρέπει να προστίθεται προς το τέλος του φαγητού για να διατηρούνται όσο το δυνατόν αναλλοίωτα τα συστατικά του.
• Για τηγάνισμα μπορεί να χρησιμοποιείται χωρίς όμως να υπερθερμαίνεται (θερμ. <180ο C). Δεν συνίσταται διότι κατά το τηγάνισμα μεγάλο μέρος των αντιοξειδωτικών (ευεργετικά συστατικά) καταστρέφονται.

Είναι, επίσης, σημαντικό ο καταναλωτής να μελετά την ετικέτα στη συσκευασία, η οποία του παρέχει πληροφορίες για την κατηγορία του ελαιόλαδου, την οξύτητα, την ημερομηνία εμφιάλωσης και λήξης, το καθαρό βάρος, οδηγίες φύλαξης και το όνομα του συσκευαστή.

Πηγή: Γενικό Χημείο Κράτους – Υπουργείο Υγείας